Google yazarlık(Authorship) fonksiyonunu arama sonuçlarından tamamen kaldırdı. 3 yıldan sonra Google’ın müthiş Authorship Macerası sona geldi.

Google Webmaster Tools’da görevli John Mueller bu Google+ yazısında, Google’ın arama sonuçlarında yazarlık fonksiyonunu kullanmayı bırakacağını yazdı ve aynı zamanda rel=author biçimini kullanan içeriklerin daha fazla izlenmeyeceğini yazdı.Bu da SEO çalışmaları için önemli bir durum orataya koydu.

Yazıya başlamadan önce authorship:yazarlık ve rich snippet: ise Google’ın bir dönem arama sonuçları sayfalarında içerik yazarları hakkında bilgi içeren kısım diyebiliriz.

Authorship programının durması son 8 ayda iki büyük Authorship rich snippet düşüşü nedeniyle oldu. Aralık 2013’de Google her arama sorgusundaki yazar fotoğraf snippet sayısını azalttı.  Google’ın Webspam Lideri Matt Cutts ekim ayında Pubcon etkinliğinde bu konuda kilit bir konuşma yapabileceğini söyledi. Aralık başında bazı yazarlar sadece bir yazı ile görünürken, bazı yazar hesapları sadece isim ile görünür oldu.

Bundan sonra Haziran 2014’de Google tüm global aramalardan yazar fotoğraflarını kaldırdı.

Tam bu anda John Mueller Google+ yazısında yazar fotoğraflarının arama sorgularından kaldırılmasının nedeninin mobil ekranlarda bu küçük resimlerin güzel gözükmemesi olduğunu söyledi. Aynı zamanda bir yorumda bulunarak, Google “tıklama davranışında” yazar fotoğrafı veya onsuz kayda değer bir değişimin olmadığını görüyordu dedi.

Authorship projesinin kökeni Google’ın 2007 yılında  web sitelerinin yükseltilmesine dair aldığı temsilci patentine(the Agent Rank patent) kadar gider. Bu patent çıktığı zaman bir Google patent uzmanı, bu patentin çok parçalı içeriklerin bir dijital imzalı temsilci(author) ile birbirine bağlı olacağını söyledi.

Örneğin kimlik çeşitli temsilcilerin içeriğindeki güven ve yazarlık faktörlerine göre puanlanır, bu puanlama da arama sonuçlarını etkilerdi.

Agent Rank ilk çıktığında Google’ın schema.org standarlarını, yapısal biçim için satın almasına kadar; sadece pratik sonuçlar olmadan  teorik hedefler ile kaldı. Haziran 2011’de Google bir blog yazısı ile bir açıklama yaptı ve yazarlık yapısına başlanacağını duyurdu. Şirket webmasterları sitelerini içeriklerinde kullanacakları rel=”author” ve rel=”me” etiketleri ile yükseltmek, parça parça olan içeriklerini bir profilde toplamak konusunda yönlendirdi.

Yapbozun gerçekten kullanışlı son parçası ise Haziran 2011’de Google+’nın tanıtılması ile ortaya çıktı. Google+ şu an içerik yazarlarının birbirleri ile ve yazarların kendi içerikleri arasında bağlantı kurmaktadır.

Sonraki 3 yılda arama sonuçlarındaki yazarlık durumu bir çok değişikliğe uğradı. Matt Cutts ve diğer Google konuşmacıları arama sonuçlarında yazarlık otoritesi üzerine uzun dönem bir taahhüt verdiler.

Google için hiç bir şeyin kutsal olmadığını çok kez gördük. Bu linkte Google tarafından tanıtıldıktan sonra gayri resmi veya resmi olarak durdurulmuş servis ve ürünlerin listesi bulunmaktadır.

Bu  ürün karışıklığın arkasındaki temel sebep, Google’ın denemeye olan şaşmaz inancıdır. Her ürün, her değişiklik  ya da her üründeki gelişim kesinlikle denenir ve yeniden değerlendirilir. Google’ın hedefleriyle uyuşmayan, kullanıcılar tarafından yeterince benimsenmeyen ya da kayda değer kullanıcı “değerini”(Burada kast edilen şey aşağıda kalın karakterle yazılan değer ifadesinde açıklanmıştır.) sağlamayan her şey ortadan kaldırılabilir.

John Mueller bir konuşmasında Google’ın Authorship projesinin kaynaklardan gerektiği kadar geri dönüşü sağlamadığı konusunda iknası için üç yıllık verilerin toplandığını söyledi.

Mueller Authorship deneyimlerinin beklentilerin altında kaldığı iki örnek verdi:

1. Yazarlar ve webmasterlar tarafından düşük adaptasyon– Bu ilk verilerde yazarlar tarafından katılım en yüksek seviyede idi. Siteler bu programa katılmaya karşılaştığında dahi, genellikle yanlış yaptılar. Ek olarak, websitesi kullanımına fazla hakim olmayan bir çok yazar linklerini çok karmaşık şekilde oluşturdu ve bunlar ile programı gerçekleştirmeyi denemek bile biraz zor oldu.

Bu problemler nedeniyle Google 2012 senesinin başlarında yazarı olmayan, uygun yapıda olmayan veya yazar profilinden link almayan yazarları otomatik affetme teşebbüsüne başladı. Kasım 2012’de Forbes dergisinin 50 En Etkili Sosyal Medya Pazarlamacıları adlı çalışmasında, sadece %30’luk bir yazar kesiminin kendi bloglarında authorship yapısını kullandığını ortaya çıkardılar. Çalışma Mark Traphagen tarafından yapıldı.

Google’ın bu affetmeye yönelik teşebbüsleri de yanlışlıklarla sonuçlandı. Buna bir örnek vermek gerekirse New York Times yazarı Truman Capote Google+ hesabı varmış gibi sonuçlarda gözüktü ancak; o 1984 yılında vefat etmişti. Şirket aslında internetin yazarlarını belirlemek, onları içerikleri ile bağlamak,sıralama faktörleri ile yazarların otoritesi ve güvenilirliğini derecelendirmek istedi ve özellikle Google ile çalışmayan yazarları da kendine çekmek istedi.

2. Arama yapanlar için düşük “değer”-Yazar resimlerinin arama sonuç sayfalarından kaldırılacağının duyurusunda John Mueller, Google’ın arama sonuç sayfalarında rich snippet olan sonuçlarda olmayanlara göre “tıklama davranışında”(click behavior)  küçük bir fark gördüklerini belirtti. Bu rich snippet sayesinde yüksek trafik sağlayacaklarına derinden inanan bir çok yazara büyük bir şok oldu.

Mueller Google verilerinin kullanıcıların Authorship snippet vasıtasıyla yeterli düzeyde “değere” ulaşmadığını belirtti. Buradaki “değer” ile kast edilen şey bir tahmin olarak, author snippets varlığının kullanıcı davranışlarını etkilediği şeklinde bir durumun görünmemesi olarak söylenebilir. Yani buradaki “değer” kullanıcı davranışını değiştirme oranı veya gücü şeklinde bir tahmin yapılabilir.

Bir ilginç nokta olarak kişisel resimlerin arama sayfası sonuçlarında kaldırıldığını biliyoruz. Ancak bir istisna olarak halen arama sonuç sayfalarında resim görme olasılığı mevcut oldu. Google+ çevrelerinizde bulunanların yazarı olduğu içerikleri arama sonuç sayfasında gözlemliyorsanız ve tabii ki Google hesabınız açık durumdaysa; sonuç sayfasında çevrelerinizde olan yazarın Googe+ hesabındaki profil resmini görme şansınız oldu bir ara.

Bu şekildeki sonuç sayfalarının durumu hakkında Mueller’e sorulduğu zaman, bu programı bitirmeye yönelik bir planları olmadığını belirtti. Ancak bazı kullanıcılar Mark Traphagen’e artık bu tür sonuçları görmediklerini belirttiler. Gelişmeleri izleyip Google’ın gerçekten kişisel hesaplardan da yazar resimlerini kaldırıp kaldırmadığı gözlemleyeceğiz.

Eğer Google bazı kişisel sonuç sayfalarda rich snippet gösterimine devam ederse, bu şunu açığa çıkarır ki; Google verilerine göre eğer bir arama yapan kişi ile aradığı içerik arasında bir bağlantı var ise, o içerik kullanıcıya “değer” katar.

Şimdi bu Rel ile alakalı “a study on rel=author markup usage” adlı çalışmanın yayınlanmış olmasından dolayı son derece şanslıyız. Çalışmada Google’ın yüzleşmek olduğu problemler resimlerle gösterilmiş. Ve en altta ne bulduk? Adaptasyon zayıftı. Rel=Author yapısını kurmak bu geri adıma dair girişimler içinde dahi kötüydü. Eğer bu yetersiz kalmış ise, kullanıcılar tarafından olan programın adaptasyonu da kötüydü. Şimdi rakamlara bakalım.

Çalışma 150 değişik web sitelerinden toplam 500 yazar ile yapılmış. Bu sayılar uygulamadan ne gördüğümüzün bir özeti şeklindedir. Çalışmadan yazarların Google+ profilini kullanma durumları irdelenmiştir.

500 yazarın 241’inin (%48) Google+ profili yok, 108’i (%22) profili var ancak yayın yaptığı site ile bağlantılı değil, geri kalan 151 kişi (%30) ise profile sahip ve sitesinde bir veya daha fazla profiline link vermiş.

Burada %70’lik büyük bir yüzdenin, yayın yaptığı ana web sitesindeki içerik ile authorship hesabı arasında bir bağlantı kurmak gibi bir girişimi mevcut değil.

150 web sitesinden 50’sinde her hangi bir şekilde yazar sayfası mevcut değil, 3/4’lük kesimden daha fazlasında ise yazarlık yapısını atıf yapmaktan fazlası için kullanmıyor. Geri kalan kesim için ise; bazıları yazarların içeriklerinin altında linkleri, isimleri ile vermesine izin veriyor ama bu yazarların büyük çoğunluğu bu yapı olmasına rağmen sistemi doğru kullanamadı.

Bazı sıkıntılı durumlarda saptanmış durumda yayıncılar açısından. Yazarlık yapısı kurulmuş web sitesinde, yazarın Google+ sayfasına link verilmemiş, verilen her içerik için tutarsız şekilde çoklu insan saptanmış, 2 ismi olan yazarlar oluyor ama; Google sadece ikinci isim G+ profiline bağlıyor ve Google bu ikinci ismi derecelendiriyor. Bu gibi sıkıntılı durumlar da maalesef mevcut oldu.

Kısacası “rel=author” yapısının adaptason oranı son derece düşük. Google tablonun sıkıntılı haline rağmen, açıkçası yazar ve yayıncıyı bağlamak için çok fazla çaba harcadı. Bu çalışmada bize yayıncıdan bilgi almanın ne kadar zor olduğunu gösterdi.

Google geçtiğimiz 6 yıldan uzun bir süredir yazarın otoritesini anlamaya çalıştığını belirtti.  Google’ın kurucu yöneticisi Eric Schmidt’in konuyla alakalı ifadesini şu şekilde çevirebiliriz: Arama sonuçları içerisinde, bilgi onaylanmış online profillere onaylanmamış olanlardan daha fazla bağlı. Bu onaylanmış profillerin içerikleri daha değerli olacak ve doğal olarak kullanıcıların çoğu bu yukarıdaki içerikleri seçecekler. Geriye kalan isimsiz kesim ise sistemde alt taraflarda yer alacaktır.

John Mueller tarafından tanımlanan diğer problemler ise eşit ölçüde önemli durumdadır. Rich snippet, bir blok veya fotoğraf son kullanıcılara “değer” katamıyordu. Google durmaksızın arama kalitesini test ediyor ve onlar için ortada kutsal bir inek yok. Eğer Google bir şeyin son kullanıcı için değerli olmadığını görürse, onun şansı yok, gider.

Google durmadan daha ayrıntıya giriyor. Bu ayrıntıya girmenin gücünü de ret edecek değiliz. Ayrıntıya girdikçe daha kaliteli aramalar gerçekleşiyor ve web dünyası daha kaliteli içerikler oluşturmak zorunda kalıyor. Görsel içerikleri tanımak artık bu şirket için mümkün. Videolar da keza öyle. Sitemizdeki önceki yazıda Google’ın tanımlayamadığı içerikleri belirtmiştik. Ancak gün geçtikçe o yazıda belirtilen kısımlar azalmaktadır.

Google bu ayrıntıya girme gücünü nasıl kullanacağı konusunda çok dikkatli karar vermek zorunda. Mevcut durumda Authorship için çok fazla iş gücü harcamış durumda zaten.

Mobil trafiğin payının artması bu sonuç için gayet iyi oldu. Mueller’in, Google çalışanlarının  rich sinppet yapısı ile birlikte kullanıcıların tıklama davranışında önemli bir farkın olmadığı söylediği zaman; Google trafiğinin neredeyse yarısı mobil cihazlardan gelmekteydi.  Küçük bir ekranı bu şekilde bir yapı için parçalamak kötü bir fikir olabilir.